فهرست مطالب
بهترین مرکز درمان آلزایمر در غرب تهران
بهترین مرکز درمان آلزایمر در غرب تهران مرکزی است که علاوه بر موقعیت مکانی مناسب دارای ویژگی هیا زیرر باشد:
تخصص و تجربه:
- مرکز باید دارای کادر پزشکی مجرب و متخصص در زمینه ی الزایمر و سایر اختلالات حافظه باشد.
- سابقه ی فعالیت مرکز در زمینه ی درمان الزایمر و تعداد بیمارانی که تحت درمان قرار گرفته اند، حائز اهمیت است.
خدمات ارائه شده:
- مرکز باید طیف وسیعی از خدمات تشخیصی، درمانی و حمایتی را برای بیماران مبتلا به آلزایمر و خانواده هایشان ارائه دهد.
- برخی از این خدمات شامل ویزیت پزشک متخصص، انجام تست های تشخیصی، ارائه دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، خدمات روانشناسی و مددکاری اجتماعی می باشد.
محیط مرکز:
- محیط مرکز باید امن، آرام و مناسب برای بیماران مبتلا به الزایمر باشد.
- دسترسی به مرکز و امکانات حمل و نقل عمومی نیز حائز اهمیت است.
هزینه ها:
- هزینه ی خدمات ارائه شده توسط مرکز را باید جویا شوید و آن را با سایر مراکز مشابه مقایسه کنید.
- بیمه ی درمانی شما تا چه حد هزینه های درمان را پوشش می دهد، را بررسی کنید.
نظرات بیماران و خانواده ها:
- می توانید نظرات بیماران و خانواده هایی که از خدمات مرکز استفاده کرده اند را در اینترنت یا از طریق تماس با مرکز جویا شوید.
اگر شما نیز به دنبال یک مرکز درمان الزایمر خوب در غرب تهران هستید ما به شما کلینیک تخصصی ویستان را پیشنهاد می کنیم. در این کلینیک پزشکان متخصص و فوق تخصص ما در زمینه مغز و اعصاب و درمان بیماری های مربوط به آن در خدمت شما عزیزان هستند.
آلزایمر چیست؟
الزایمر که به بیماری قرن نیز مشهور است یک بیماری زوال عصبی است که معمولاً به کندی آغاز میشود و به تدریج رو به وخامت میرود . این بیماری علت بروز ۶۰ تا ۷۰٪ موارد دمانس است و رایجترین علامت ابتدایی آن، اختلال در حافظه کوتاهمدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است . با پیشرفت بیماری، علائم میتواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت (گمشدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، اهمال و بی توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد
بیماری آلزایمر بسیاری از خصوصیات رفتاری و هیجانی افراد را تحت تأثیر قرار داده و سبب بروز ناراحتیهایی از قبیل علائم افسردگی، علائم روانی مثل توهم، هذیان و سوءظن، و رفتارهایی مثل آشفتگی، سرگردانی، پرخاشگری و خشونت در بیماران میشود . با وخیم شدن الزایمر ، بیمار معمولاً از خانواده و جامعه کناره گیری میکند و به تدریج فعالیتهای بدنی از دست میرود که در نهایت منجر به مرگ میشود.
علت دقیق بیماری آلزایمر هنوز به طور کامل شناخته شده نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و عوامل محیطی میتوانند در ایجاد آن نقش داشته باشند.
علائم بیماری آلزایمر از نظر متخصص مغز و اعصاب
علائم بیماری الزایمر میتواند متفاوت باشد، اما برخی از علائم رایج که متخصصان مغز و اعصاب به آن اشاره میکنند، عبارتند از:
• گیجی، سردرگمی و گم شدن در مکان های آشنا
• اختلال در تصمیم گیری و برنامه ریزی
• اختلالات تکلمی و زبان
• مشکلات مربوط به پیاده روی بدون کمک یا انجام فعالیتهای خود مراقبتی
• تغییرات شخصیتی مانند تبدیلشدن به فردی تهاجمی، پرتوقع و مشکوک
این علائم میتوانند در مراحل اولیه بیماری ظریف و کمتر مشهود باشند و به تدریج با پیشرفت بیماری شدت پیدا کنند. تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب میتواند به کاهش پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. در صورت مشاهده این علائم، مراجعه به متخصص مغز و اعصاب برای ارزیابی دقیق و دریافت مشاوره و درمان مناسب توصیه میشود.
در کلینیک تخصصی ویستان برای درمان انواع الزایمر آماده هستیم.
انواع مختلف آلزایمر کدامند؟
در حال حاضر، دانشمندان بر اساس تفاوت های موجود در پروتئین های مغزی و علائم بالینی، پنج نوع مختلف آلزایمر را معرفی کرده اند. این دسته بندی ها به شرح زیر است:
| ردیف | نوع آلزایمر | توضیحات | علائم برجسته |
| 1 | نوع 1: آلزایمر اسکلروتیک پلاک دار (SPAD) | شایع ترین نوع الزایمر ، با تجمع پلاک های آمیلوئید و فیبرهای تاو در مغز مشخص می شود. | اختلال حافظه، مشکلات تفکر و قضاوت، گیجی، تغییرات خلقی و رفتاری. |
| 2 | نوع 2: آلزایمر لوی بادی (DLB) | با تجمع اجسام لوی در سلول های عصبی مغز مشخص می شود. | علائم مشابه SPAD، به علاوه علائم مربوط به حرکت مانند لرزش، سفتی عضلات و مشکل در راه رفتن. |
| 3 | نوع 3: آلزایمر عروقی (VaD) | ناشی از کاهش جریان خون به مغز، اغلب به دلیل سکته مغزی یا بیماری عروقی. | مشکلات حافظه، مشکلات تفکر و تمرکز، گیجی، ضعف عضلانی و مشکل در راه رفتن. |
| 4 | نوع 4: آلزایمر مخلوط | ترکیبی از ویژگی های دو یا چند نوع دیگر الزایمر . | علائم می تواند بسته به انواع مختلف موجود در این نوع، متفاوت باشد. |
| 5 | نوع 5: آلزایمر آمیلوئید اولیه (AD) | نوعی نادر از آلزایمر که در افراد جوانتر رخ می دهد و با جهش های ژنتیکی خاص مرتبط است. | علائم مشابه SPAD، اما در سنین پایین تر ظاهر می شود. |
این دسته بندی ها هنوز در حال تکامل هستند و ممکن است در آینده تغییر کنند. تحقیقات در مورد انواع مختلف الزایمر همچنان ادامه دارد و دانشمندان در حال تلاش برای درک بهتر علل، علائم و درمان های مختلف این بیماری هستند.
علت ابتلا به آلزایمر چیست
علت دقیق بیماری الزایمر ناشناخته است، اما دانشمندان معتقدند که ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی در ایجاد این بیماری نقش دارند.
عوامل ژنتیکی:
- ژن APOE: شایع ترین عامل ژنتیکی مرتبط با بیماری الزایمر ، ژن APOE است. افراد دارای نسخه ای از ژن APOE که به عنوان e4 شناخته می شود، در مقایسه با افرادی که این نسخه را ندارند، خطر ابتلا به آلزایمر را به طور قابل توجهی افزایش می دهند. با این حال، داشتن ژن APOE e4 به معنای ابتلا به آلزایمر نیست و بسیاری از افراد دارای این ژن هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند.
- ژن های دیگر: ژن های دیگری نیز وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به الزایمر را افزایش دهند. برخی از این ژن ها نادر هستند و برخی دیگر شایع تر هستند.
عوامل محیطی:
- سن: خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. اکثر افراد مبتلا به الزایمر 65 سال یا بیشتر سن دارند.
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان به آلزایمر مبتلا می شوند. با این حال، این احتمالاً به این دلیل است که زنان به طور متوسط عمر طولانی تری نسبت به مردان دارند.
- سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی آلزایمر دارید، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
- آسیب سر: آسیب شدید سر ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را در اواخر زندگی افزایش دهد.
- سطح تحصیلات: افرادی که سطح تحصیلات پایینی دارند، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به الزایمر باشند.
- سبک زندگی: برخی از عوامل سبک زندگی، مانند عدم ورزش، رژیم غذایی ناسالم و سیگار کشیدن، ممکن است خطر ابتلا به الزایمر را افزایش دهد.
مهم است به یاد داشته باشید که:
- داشتن یک یا چند عامل خطر به معنای ابتلا به الزایمر نیست.
- بسیاری از افراد دارای عوامل خطر هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند.
- می توانید با انجام برخی از تغییرات در سبک زندگی خود، مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و کنترل فشار خون، خطر ابتلا به الزایمر را کاهش دهید.
اگر نگران خطر ابتلا به آلزایمر هستید، با پزشکان متخصص ما در مرکز تخصصی ویستان صحبت کنید. پزشکان ما می توانند به شما در ارزیابی خطر ابتلا به این بیماری و ایجاد یک برنامه برای کاهش خطر ابتلا به آن کمک کنند.
روش های تشخیص بیمار آلزایمر
تشخیص الزایمر فرآیندی است که شامل ارزیابی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات مختلف می شود.
هدف از تشخیص:
- تأیید یا رد ابتلا به الزایمر
- تعیین نوع و شدت بیماری
- رد سایر علل احتمالی زوال عقل
مراحل تشخیص:
1. ارزیابی سابقه پزشکی:
- پزشک در مورد سابقه پزشکی شما، including سابقه خانوادگی زوال عقل، سابقه آسیب سر، و سایر شرایط سلامتی که ممکن است خطر ابتلا به الزایمر را افزایش دهد، سوالاتی خواهد پرسید.
- همچنین در مورد علائمی که تجربه می کنید، مانند مشکلات حافظه، مشکلات تفکر، گیجی، تغییرات خلقی و رفتاری، سوال خواهد کرد.
2. معاینه فیزیکی:
- پزشک شما یک معاینه فیزیکی کلی انجام می دهد تا مطمئن شود که هیچ مشکل پزشکی دیگری وجود ندارد که ممکن است باعث علائم شما شود.
- این معاینه ممکن است شامل بررسی فشار خون، ضربان قلب، رفلکس ها و قدرت عضلانی باشد.
3. آزمایشات:
- آزمایشات شناختی: پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که تعدادی تست حافظه و توانایی های شناختی را انجام دهید. این تست ها می توانند به ارزیابی شدت زوال عقل شما کمک کنند.
- آزمایشات تصویربرداری: ممکن است پزشک شما برای بررسی وجود پلاک های آمیلوئید و فیبرهای تاو در مغز، از آزمایشاتی مانند MRI یا PET اسکن استفاده کند.
- آزمایش خون: ممکن است پزشک شما برای رد سایر علل احتمالی زوال عقل، مانند کمبود ویتامین یا عفونت، آزمایش خون انجام دهد.
تشخیص قطعی الزایمر فقط با معاینه بافت مغز پس از مرگ امکان پذیر است.
با این حال، ترکیبی از ارزیابی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات، معمولاً برای تشخیص دقیق این بیماری کافی است.
ارتباط بین آلزایمر و کوچک شدن مغز
آلزایمر یک بیماری پیشرونده مغزی است که به طور معمول با زوال حافظه و سایر توانایی های شناختی شروع می شود. با پیشرفت بیماری، مغز به تدریج کوچک می شود. این کوچک شدن مغز به دلیل مرگ سلول های عصبی و اتصالات بین آنها رخ می دهد.
دلایل کوچک شدن مغز در آلزایمر:
- تجمع پلاک های آمیلوئید و فیبرهای تاو: پلاک های آمیلوئید و فیبرهای تاو، رسوبات غیرطبیعی پروتئینی هستند که در مغز افراد مبتلا به الزایمر تجمع می یابند. این تجمع سمی به سلول های عصبی آسیب می رساند و آنها را از بین می برد.
- التهاب: آلزایمر با التهاب مزمن در مغز همراه است. این التهاب می تواند به سلول های عصبی و اتصالات آنها آسیب برساند.
- استرس اکسیداتیو: استرس اکسیداتیو عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن است. این عدم تعادل می تواند به سلول های عصبی آسیب برساند و آنها را از بین ببرد.
مراحل کوچک شدن مغز در آلزایمر:
- مرحله اولیه: در مرحله اولیه آلزایمر، کوچک شدن مغز عمدتاً در نواحی مربوط به حافظه و یادگیری رخ می دهد.
- مرحله میانی: با پیشرفت بیماری، کوچک شدن مغز به سایر نواحی مغز، مانند قشر پیشانی و لوب های تمپورال گسترش می یابد.
- مرحله شدید: در مرحله شدید آلزایمر، مغز به طور قابل توجهی کوچک می شود و بسیاری از سلول های عصبی و اتصالات آنها از بین می روند.
تاثیر کوچک شدن مغز بر علائم آلزایمر:
کوچک شدن مغز در الزایمر ، مسئول بسیاری از علائم این بیماری، از جمله موارد زیر است:
- از دست دادن حافظه: با از بین رفتن سلول های عصبی در نواحی مربوط به حافظه، افراد مبتلا به الزایمر به تدریج خاطرات خود را از دست می دهند.
- مشکلات تفکر: کوچک شدن مغز در قشر پیشانی می تواند منجر به مشکلاتی در تفکر، برنامه ریزی و حل مسئله شود.
- مشکلات زبانی: آسیب به لوب های تمپورال می تواند منجر به مشکلاتی در درک و تولید زبان شود.
- تغییرات خلقی و رفتاری: آلزایمر می تواند منجر به تغییرات خلقی مانند افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری شود. همچنین می تواند منجر به تغییرات رفتاری مانند پرسه زدن، توهم و پرخاشگری شود.
درمان بیماری آلزایمر و کوچک شدن مغز
در حال حاضر، هیچ درمانی برای بیماری الزایمر یا کوچک شدن مغز ناشی از آن وجود ندارد. با این حال، درمان های مختلفی می توانند به کند کردن روند بیماری و بهبود علائم آن کمک کنند.
- مهارکننده های استیل کولین استراز: این داروها سطح استیل کولین، یک پیام رسان عصبی مهم در مغز را افزایش می دهند. می توانند به بهبود حافظه و عملکرد شناختی کمک کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از دونپزیل (Aricept)، ریواستیگمین (Exelon) و گالانتامین (Razadyne).
- مِمِنتین (Namenda): این دارو نوع دیگری از پیام رسان عصبی به نام گلوtamate را هدف قرار می دهد. می تواند به بهبود حافظه و عملکرد شناختی در افراد مبتلا به مرحله متوسط تا شدید آلزایمر کمک کند.
- داروهای ضد روان پریشی: این داروها می توانند برای درمان علائمی مانند توهم، هذیان و پرخاشگری که در برخی از افراد مبتلا به الزایمر رخ می دهد، استفاده شوند. با این حال، به دلیل خطر عوارض جانبی، باید با احتیاط استفاده شوند.
درمان های غیر دارویی:
- تحریک شناختی: این نوع درمان شامل فعالیت هایی است که برای تحریک ذهن و بهبود عملکرد شناختی طراحی شده اند. می تواند شامل تمرینات حافظه، حل معما و بازی های فکری باشد.
- گفتار درمانی: گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به آلزایمر در حفظ توانایی های ارتباطی خود کمک کند.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به افراد مبتلا به الزایمر در حفظ قدرت، تعادل و هماهنگی خود کمک کند.
- مراقبت از خود: مراقبت از خود برای افراد مبتلا به آلزایمر و خانواده هایشان بسیار مهم است. این شامل خوردن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و خواب کافی است. همچنین مهم است که برای مقابله با استرس و اضطراب راه هایی پیدا کنید
زوال عقل چیست؟
زوال عقل، که به آن دمانس (Dementia) هم گفته میشود، به مجموعه‌ای از علائم اطلاق میشود که نشان‌دهنده‌ی کاهش عملکرد شناختی هستند. این علائم میتوانند شامل اختلال در حافظه، تفکر، زبان، حل مسئله و توانایی انجام فعالیتهای روزمره باشند.
زوال عقل یک بیماری واحد نیست، بلکه اصطلاحی کلی برای توصیف مجموعه‌ای از شرایط است که بر مغز تأثیر می‌گذارند. شایع‌ترین نوع زوال عقل، بیماری آلزایمر است که حدود 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل را تشکیل می‌دهد.
علل زوال عقل:
علل مختلفی برای زوال عقل وجود دارد، اما شایع‌ترین آنها عبارتند از:
- بیماری آلزایمر: آلزایمر ناشی از تجمع پلاک‌های آمیلوئید و فیبرهای تاو در مغز است. این پلاک‌ها و فیبرها به سلول‌های عصبی آسیب می‌رسانند و آنها را از بین می‌برند.
- زوال عقل عروقی: زوال عقل عروقی ناشی از کاهش جریان خون به مغز است. این امر میتواند ناشی از سکته مغزی، بیماری عروقی یا سایر شرایطی باشد که بر جریان خون تأثیر می‌گذارند.
- زوال عقل لوی بادی: زوال عقل لوی بادی ناشی از تجمع اجسام لوی در مغز است. اجسام لوی پروتئین‌های غیرطبیعی هستند که میتوانند به سلول‌های عصبی آسیب برسانند.
- زوال عقل مختلط: زوال عقل مختلط زمانی رخ می‌دهد که بیش از یک علت در ایجاد زوال عقل نقش داشته باشد. به عنوان مثال، یک فرد ممکن است هم به بیماری آلزایمر و هم به زوال عقل عروقی مبتلا باشد.
تفاوت آلزایمر و زوال عقل
آلزایمر یک بیماری خاص مغزی است که از شایع ترین علت زوال عقل محسوب می شود. در حالی که زوال عقل یک اصطلاح کلی برای توصیف مجموعه‌ای از علائم مرتبط با کاهش عملکرد شناختی است.
تفاوت های کلیدی بین آلزایمر و زوال عقل عبارتند از:
علت:
- الزایمر : تجمع پلاک های آمیلوئید و فیبرهای تاو در مغز، که منجر به مرگ سلول های عصبی و اتصالات بین آنها می شود.
- زوال عقل: می تواند ناشی از بیماری های مختلفی از جمله الزایمر ، زوال عقل عروقی، زوال عقل لوی بادی و زوال عقل مختلط باشد.
نوع علائم:
- آلزایمر: معمولاً با مشکلات حافظه شروع می شود و به تدریج به سایر مشکلات شناختی مانند مشکل در تفکر، زبان و حل مسئله گسترش می یابد.
- زوال عقل: طیف وسیع تری از علائم را شامل می شود که بسته به علت خاص زوال عقل می تواند متفاوت باشد.
سرعت پیشرفت:
- آلزایمر: معمولاً به تدریج در طول چندین سال پیشرفت می کند.
- زوال عقل: می تواند با سرعت های مختلف پیشرفت کند، برخی از انواع آن به سرعت پیشرفت می کنند و برخی دیگر کندتر.
قابلیت درمان:
- آلزایمر: هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما داروها و درمان هایی می توانند به کند کردن روند بیماری و بهبود علائم کمک کنند.
- زوال عقل: بسته به علت خاص، برخی از انواع زوال عقل قابل درمان یا برگشت پذیر هستند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که این فقط یک خلاصه کلی از تفاوت های بین آلزایمر و زوال عقل است. هر فرد مبتلا به زوال عقل تجربه متفاوتی دارد و علائم و سرعت پیشرفت بیماری می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
چرا به آلزایمر بیماری قرن می گویند؟
به آلزایمر بیماری قرن به چند دلیل گفته میشود:
1. افزایش شیوع:
- شیوع آلزایمر در سراسر جهان به طور چشمگیری در حال افزایش است. تخمین زده میشود که در حال حاضر حدود 55 میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا باشند و این تعداد تا سال 2050 به 139 میلیون نفر خواهد رسید.
- این افزایش عمدتاً به دلیل افزایش امید به زندگی است. با افزایش سن افراد، خطر ابتلا به آلزایمر نیز به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
2. بار اقتصادی و اجتماعی:
- آلزایمر یک بیماری بسیار پرهزینه است. هزینه های سالانه مراقبت از افراد مبتلا به آلزایمر در ایالات متحده به تنهایی حدود 183 میلیارد دلار تخمین زده می شود.
- این بیماری همچنین بار قابل توجهی بر خانواده ها و مراقبان افراد مبتلا به آلزایمر وارد می کند.
3. فقدان درمان:
- در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. داروها و درمان های موجود فقط می توانند به کند کردن روند بیماری و بهبود علائم کمک کنند.
- فقدان درمان موثر برای آلزایمر این بیماری را به یک چالش بزرگ برای سیستم های بهداشتی و جوامع در سراسر جهان تبدیل کرده است.
4. تأثیر روانی و عاطفی:
- آلزایمر نه تنها بر فرد مبتلا به بیماری، بلکه بر خانواده و دوستان او نیز تأثیر عمیقی می گذارد.
- این بیماری می تواند منجر به از دست دادن استقلال، عزت نفس و کیفیت زندگی فرد شود.
5. کمبود آگاهی:
- علیرغم شیوع بالای آلزایمر، هنوز آگاهی عمومی از این بیماری و تأثیر آن بر افراد و جوامع کم است.
- افزایش آگاهی و درک عمومی از آلزایمر برای یافتن راه حل های موثرتر برای پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری ضروری است.
در مجموع، به دلیل افزایش شیوع، بار اقتصادی و اجتماعی، فقدان درمان، تأثیر روانی و عاطفی و کمبود آگاهی، به آلزایمر بیماری قرن گفته می شود.
