10روش درمان تنگی کانال نخاعی کمر بدون جراحی در کلینیک ویستان

تنگی کانال نخاعی کمر چیست؟

تنگی کانال نخاعی کمر، که به آن استنوز کانال نخاعی نیز گفته میشود، یک وضعیت پزشکی است که در آن فضای کانال نخاعی در ناحیه کمری کاهش مییابد. این کاهش فضا میتواند منجر به فشردگی نخاع و اعصاب مربوطه شود که عوارضی چون درد، ضعف عضلات، و مشکلات حسی را به دنبال دارد . این فرآیند میتواند در اثر عوامل مختلفی مانند تغییرات مرتبط با سن، فتق دیسکها، آسیبهای نخاعی، یا رشد خار استخوان ایجاد شود

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

علائم تنگی کانال نخاعی کمر میتواند شامل موارد زیر باشد:

•  درد کمر: درد میتواند از کمر به پاها ساطع شود، به خصوص هنگام ایستادن

•  سیاتیک: دردی که به یک یا هر دو ران ساطع میشود و ممکن است با نشستن، دراز کشیدن یا خم شدن به جلو بهبود یابد

•  ضعف و بیحسی: ضعف، بیحسی و گزگز در پاها، که میتواند با ایستادن طولانی مدت تشدید شود

•  کمردرد شدید: درد شدید در کمر که با ایستادن طولانی مدت بدتر میشود

•  گرفتگی عضلات: گرفتگی عضلات ساق پا هنگام راه رفتن

•  ضعف پا: ضعف پا هنگام راه رفتن که میتواند به کاهش حس در پاها منجر شود

•  اختلالات مثانه یا روده: در موارد شدید، فشردگی طناب نخاعی میتواند باعث بیاختیاری ادرار و مدفوع شود

•  بیحسی شدید و درد: درد و ضعف غیر قابل تحمل در پاها که ممکن است نشانه ای از فشردگی شدید باشد

این علائم ممکن است به تدریج بروز کنند و با گذشت زمان شدید تر شوند. تشخیص و درمان به موقع میتواند از پیشرفت بیماری و آسیب دائمی جلوگیری کند. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است. متخصصان مغز و اعصاب ما در مرکز تخصصی ویستان جهت درمان تنگی کانال نخاعی و دیسک کمر آماده هستند.

علل  تنگی کانال نخاعی کمر

به طور کلی علل مختلفی در ایجاد تنگی کانال نخاعی تاثیر دارند که برخی از آنها تاثیرشان بیشتر و برخی هم کمتر است در زیر بع بررسی برخی از این علل می پردازیم.

1. افزایش سن:

• شایع ترین علت تنگی کانال نخاعی کمر، افزایش سن است. با افزایش سن، ستون فقرات دچار ساییدگی و پارگی می شود که می تواند منجر به تنگی کانال نخاعی شود.واضح است که داشتن رژیم غذایی مناسب و سرشار از ویتامین های مورد نیاز بدن می تواند در به حداقل رسیدن تاثیر کهولت سن بر روی تنگی کانال نخاعی تاثیر بگذارد.

2. آرتروز:

• آرتروز ستون فقرات، به خصوص آرتروز روماتوئید، می تواند باعث رشد بیش از حد استخوان ، ضعیف شدن رباط ها و لیگامان ها و در نهایت  تنگ شدن کانال نخاعی شود. باید بدانید که تمام افراد دارای آرتروز به تنگی کانال نخاعی مبتلا نمی شوند اما آرتروز دلیل مهمی در ابتلا به این بیماری در افراد مختلف به شمار می رود.

3. دیسک کمر:

دیسک کمر می تواند به چند روش باعث تنگی کانال نخاعی شود:

1. برآمدگی یا فتق دیسک:

• دیسک های بین مهره ای مانند بالشتک های ژله ای هستند که بین مهره ها قرار دارند و به عنوان ضربه گیر عمل می کنند.
• با افزایش سن، دیسک ها می توانند آب خود را از دست داده و صاف شوند.
• در برخی موارد، دیسک ها می توانند از بین مهره ها بیرون زده و به داخل کانال نخاعی برآمده شوند.
• این برآمدگی می تواند به اعصاب نخاعی فشار وارد کند و باعث تنگی کانال نخاعی شود.

2. پارگی دیسک:

• در موارد شدید، دیسک کمر می تواند پاره شود.
• پاره شدن دیسک می تواند باعث بیرون آمدن مواد ژله ای داخل دیسک به داخل کانال نخاعی شود.
• این مواد می توانند به اعصاب نخاعی فشار وارد کرده و باعث تنگی کانال نخاعی و علائم شدید مانند درد، بی حسی، گزگز و ضعف در پاها شوند.

3. تحریک و التهاب:

• دیسک های آسیب دیده می توانند مواد شیمیایی التهابی را آزاد کنند.
• این مواد می توانند باعث التهاب و تورم در کانال نخاعی شوند.
• التهاب و تورم می تواند فضای کانال نخاعی را تنگ تر کرده و به اعصاب نخاعی فشار وارد کند.

4. رشد استخوان:

• در برخی موارد، بدن در پاسخ به آسیب دیسک، شروع به تولید استخوان اضافی در اطراف مهره ها می کند.
• این رشد استخوانی می تواند فضای کانال نخاعی را تنگ تر کرده و به اعصاب نخاعی فشار وارد کند.

این موار میتواند در ابتلا به تنگی کانال نخاعی موثر باشند.

 4. ضربه یا آسیب:

• ضربه یا آسیب به ستون فقرات می تواند باعث شکستگی مهره ها یا جابجایی آنها شده و منجر به تنگی کانال نخاعی شود.

5. تومور:

• تومورهای ستون فقرات می توانند فضای کانال نخاعی را اشغال کرده و باعث تنگی آن شوند.

تومورها می توانند به دو روش باعث تنگی کانال نخاعی شوند:

1. اشغال فضای کانال نخاعی:

• تومورهایی که در داخل یا خارج از کانال نخاعی رشد می کنند می توانند فضای کانال نخاعی را اشغال کرده و به اعصاب نخاعی فشار وارد کنند.
• این فشار می تواند باعث تنگی کانال نخاعی و علائمی مانند درد، بی حسی، گزگز و ضعف در پاها شود.

2. التهاب و تورم:

• تومورها می توانند مواد شیمیایی التهابی را آزاد کنند.
• این مواد می توانند باعث التهاب و تورم در کانال نخاعی شوند.
• التهاب و تورم می تواند فضای کانال نخاعی را تنگ تر کرده و به اعصاب نخاعی فشار وارد کند.

انواع تومورهایی که می توانند باعث تنگی کانال نخاعی شوند:

• تومورهای داخل کانال نخاعی:
  • مننژیوما
  • گلیوما
  • اپندیموما
• تومورهای خارج کانال نخاعی:
  • نوروفیبروم
  • schwannomas
  • تومورهای متاستاتیک

6. تنگی مادرزادی:

تنگی کانال نخاعی مادرزادی نوعی نقص مادرزادی است که در آن کانال نخاعی از بدو تولد باریک تر از حد طبیعی است. این عارضه می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در قسمت پایین کمر و گردن دیده می شود.

 7. سایر علل:

• بیماری پاژه استخوان : بیماری پاژه استخوان یک اختلال مزمن است که در آن استخوان‌ها به طور غیرطبیعی رشد می‌کنند، ضعیف می‌شوند و تغییر شکل می‌دهند. این بیماری معمولاً یک وضعیت پیشرونده است. باعث می‌شود استخوان‌ها ساختار طبیعی خود را از دست بدهند.این بیماری یکی از علل ابتلا به تنگی کانال نخاعی به شمار می رود.
• اسپوندیلوز : اسپوندیلوز یک اصطلاح کلی برای اشاره به فرسایش و تخریب دیسک ها و مفاصل در ستون فقرات است. این بیماری می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در قسمت پایین کمر و گردن دیده می شود.
• عفونت ستون فقرات :
  عفونت ستون فقرات می تواند به چند روش باعث تنگی کانال نخاعی شود:
• 1. آبسه:
• عفونت می تواند در ستون فقرات ایجاد آبسه کند.
• آبسه می تواند به کانال نخاعی فشار وارد کند و باعث تنگی کانال نخاعی شود.
• 2. التهاب:
• عفونت می تواند باعث التهاب و تورم در ستون فقرات شود.
• التهاب و تورم می تواند فضای کانال نخاعی را تنگ تر کرده و به اعصاب نخاعی فشار وارد کند.
• 3. تخریب استخوان:
• در برخی موارد، عفونت می تواند باعث تخریب استخوان در ستون فقرات شود.
• تخریب استخوان می تواند منجر به جابجایی مهره ها و تنگی کانال نخاعی شود.
• 4. آسیب به رباط ها و لیگامان ها:
• عفونت می تواند به رباط ها و لیگامان ها در ستون فقرات آسیب برساند.
• آسیب به رباط ها و لیگامان ها می تواند منجر به جابجایی مهره ها و تنگی کانال نخاعی شود.

عوامل خطر:

• سن بالای 60 سال
• سابقه خانوادگی تنگی کانال نخاعی
• چاقی
• مشاغل و فعالیت هایی که نیاز به خم شدن و بلند کردن اجسام سنگین دارند

تفاوت تنگی کانال نخاعی کمر با دیسک کمر

تنگی کانال نخاعی کمر و دیسک کمر دو بیماری شایع هستند که می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. با این حال، این دو بیماری از نظر علت، علائم و درمان با هم تفاوت دارند.

تنگی کانال نخاعی کمر:

• علت: تنگی کانال نخاعی کمر زمانی رخ می دهد که فضای کانال نخاعی در قسمت پایین کمر باریک می شود. این می تواند به دلیل آرتروز، ضخیم شدن رباط ها، تومور یا نقص مادرزادی باشد.
• علائم: درد در قسمت پایین کمر، بی حسی یا گزگز در پاها، ضعف در پاها، مشکل در راه رفتن یا حفظ تعادل.
• درمان: درمان تنگی کانال نخاعی کمر به نوع و شدت آن بستگی دارد. درمان ها ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی، تزریق و جراحی باشد.

دیسک کمر:

• علت: دیسک کمر زمانی رخ می دهد که دیسک بین مهره ای در قسمت پایین کمر پاره می شود. این می تواند به دلیل افزایش سن، بلند کردن اجسام سنگین یا خم شدن مکرر باشد.
• علائم: درد در قسمت پایین کمر، بی حسی یا گزگز در پاها، ضعف در پاها، مشکل در راه رفتن یا حفظ تعادل.
• درمان: درمان دیسک کمر به نوع و شدت آن بستگی دارد. درمان ها ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی، تزریق و جراحی باشد.

تفاوت های کلیدی:

• علت: تنگی کانال نخاعی کمر به دلیل باریک شدن فضای کانال نخاعی رخ می دهد، در حالی که دیسک کمر به دلیل پارگی دیسک بین مهره ای رخ می دهد.
• علائم: علائم تنگی کانال نخاعی کمر و دیسک کمر بسیار مشابه هستند.
• درمان: درمان تنگی کانال نخاعی کمر و دیسک کمر نیز مشابه است.

عوارض تنگی کانال نخاعی کمر

عوارض تنگی کانال نخاعی کمر میتواند شامل موارد زیر باشد:

•  ضعف عضلات مزمن: این وضعیت میتواند منجر به ضعف و کاهش قدرت عضلات، به خصوص در ناحیه پاها شود

•  مشکلات در حرکت و تعادل: افراد ممکن است با مشکلات در راه رفتن و حفظ تعادل روبه رو شوند

•  درد مزمن: افزایش فشار و تنش در منطقه کمری میتواند به درد مزمن در این ناحیه منجر

•  بیحسی و گزگز: در کمر، پاها و همچنین باسن

•  درد سیاتیک و لگن: درد در هنگام ایستادنها و نشستنهای طولانی مدت

•  ضعف در قسمت ساق پا: نداشتن تعادل و لنگش در پاها

•  اختلال در نعوظ: به دلیل فشار بر اعصاب مرتبط

•  از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع: در موارد شدید، فشردگی طناب نخاعی میتواند باعث بیاختیاری ادرار و مدفوع شود

این عوارض میتوانند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی بگذارند و نیاز به مدیریت پزشکی دارند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، به پزشک متخصص مغز و اعصاب در مرکز تخصصی ویستان مراجعه نمایید.

10 روش درمان تنگی کانال نخاعی کمر

امروزه روش های درمانی نوینی مانند پی آر پی برای درمان بدون جراحی تنگی کانال نخاعی کمر وجود دارد که به بررسی برخی از انها در جدول زیر می پردازیم

ردیف	روش	توضیحات	مزایا	معایب
1	تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)	استفاده از دستگاهی برای ارسال پالس های الکتریکی به اعصاب برای تسکین درد	– غیر تهاجمی – بدون درد – می تواند در خانه استفاده شود	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – ممکن است عوارض جانبی خفیفی مانند قرمزی یا تحریک پوست ایجاد کند
2	درمان با لیزر کم توان	استفاده از لیزر برای کاهش التهاب و درد	– غیر تهاجمی – بدون درد – می تواند به سرعت بهبودی را تسریع کند	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – ممکن است به جلسات متعدد درمانی نیاز باشد
3	تزریق اپیدورال	تزریق داروهای ضد التهابی یا استروئیدی به فضای اپیدورال اطراف نخاع	– می تواند تسکین درد سریع و موثری را فراهم کند	– می تواند عوارض جانبی خفیفی مانند سردرد، حالت تهوع یا بی خوابی ایجاد کند – تزریق مکرر می تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد
4	تزریق بلوک عصبی	تزریق دارو برای مسدود کردن درد از یک عصب خاص	– می تواند تسکین درد طولانی مدت را فراهم کند	– می تواند عوارض جانبی خفیفی مانند بی حسی یا ضعف در عضلات ایجاد کند – خطر عفونت وجود دارد
5	درمان دستی (مَنیپولاسیون ستون فقرات)	استفاده از تکنیک های خاص برای تنظیم ستون فقرات و کاهش فشار بر روی اعصاب	– می تواند به بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی کمک کند – می تواند درد را تسکین دهد	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – می تواند خطر عوارض جانبی خفیفی مانند درد یا ناراحتی را افزایش دهد
6	تزریق پی آر پی	تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به فضای اپیدورال یا اطراف ریشه های عصبی	– می تواند به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک کند – می تواند درد را تسکین دهد	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – می تواند عوارض جانبی خفیفی مانند درد یا تورم ایجاد کند
7	یوگا و تای چی	انجام حرکات کششی و تنفسی ملایم برای افزایش انعطاف پذیری و قدرت عضلات	– غیر تهاجمی – بدون درد – می تواند به بهبود تعادل و هماهنگی کمک کند	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – ممکن است به زمان و تعهد نیاز داشته باشد
8	طب سوزنی	تحریک نقاط خاص در بدن با سوزن های نازک برای تسکین درد و التهاب	– غیر تهاجمی – بدون درد – می تواند به بهبودی خواب و اضطراب کمک کند	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – ممکن است به جلسات متعدد درمانی نیاز باشد
9	درمان شناختی رفتاری (CBT)	تغییر الگوهای تفکر و رفتاری برای مقابله با درد	– می تواند به کاهش اضطراب و افسردگی کمک کند – می تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند	– ممکن است برای همه افراد موثر نباشد – ممکن است به زمان و تعهد نیاز داشته باشد
10	داروهای ضد درد	استفاده از داروهای خوراکی یا موضعی برای تسکین درد	– می تواند تسکین درد سریع و موثری را فراهم کند	– می تواند عوارض جانبی خفیفی مانند

فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاعی کمر

فیزیوتراپی می تواند به تسکین درد و بهبود تحرک در افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی کمر کمک کند. یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات و کشش های خاصی را برای شما طراحی کند که به تقویت عضلات کمر و افزایش انعطاف پذیری شما کمک می کند. آنها همچنین ممکن است از روش های مختلفی مانند گرما درمانی ، الکتروتراپی و ماساژ برای تسکین درد شما استفاده کنند.

برخی از تمرینات رایج که ممکن است پزشک متخصص تنگی کانال نخاعی برای تنگی کانال نخاعی کمر استفاده شود عبارتند از:

کشش عضلات همسترینگ: این کشش به کشش عضلات پشت ران شما کمک می کند که می تواند به کاهش فشار در کانال نخاعی کمک کند.

کشش عضلات خم کننده ران: این کشش به کشش عضلات جلوی ران شما کمک می کند که می تواند به بهبود وضعیت بدنی شما و کاهش فشار در کانال نخاعی کمک کند.

تمرینات تقویت عضلات شکم: این تمرینات به تقویت عضلات هسته شما کمک می کند که می تواند به حمایت از ستون فقرات شما و کاهش فشار در کانال نخاعی کمک کند.

در صورت داشتن تنگی کانال نخاعی کمر، مهم است که قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنید. فیزیوتراپیست شما می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی ایمن و موثر را برای شما ایجاد کند.

روش های تشخیص تنگی کانال نخاعی کمر

روش های مختلفی برای تشخیص تنگی کانال نخاعی کمر وجود دارد. که به توضیح آنها می پردازیم:

معاینه فیزیکی:

پزشک شما ابتدا معاینه فیزیکی انجام می دهد تا ببیند آیا علائم شما به دلیل تنگی کانال نخاعی کمر است یا خیر. آنها ممکن است از شما بخواهند که راه بروید، خم شوید و بچرخید تا ببینند آیا علائم شما با این حرکات بدتر می شود یا خیر.

آزمایشات تصویربرداری:

پزشک شما ممکن است آزمایشات تصویربرداری را برای تأیید تشخیص و تعیین شدت تنگی کانال نخاعی شما تجویز کند. این آزمایشات شامل موارد زیر هستند:

• اشعه ایکس: اشعه ایکس می تواند تصاویری از استخوان های ستون فقرات شما را ارائه دهد.
• ام آر آی: ام آر آی می تواند تصاویری از استخوان ها، عضلات، اعصاب و سایر بافت های ستون فقرات شما را ارائه دهد.
• سی تی اسکن: سی تی اسکن می تواند تصاویری از استخوان ها، عضلات، اعصاب و سایر بافت های ستون فقرات شما را ارائه دهد.

آزمایشات عصبی:

پزشک شما ممکن است آزمایشات عصبی از جمله نوار عصب و عضله را برای بررسی عملکرد اعصاب شما تجویز کند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نوار عصب و عضله (EMG): EMG می تواند فعالیت الکتریکی عضلات شما را اندازه گیری کند.
• مطالعات هدایت عصبی: این آزمایشات می تواند سرعت و قدرت سیگنال های عصبی شما را اندازه گیری کند.

انواع تنگی کانال نخاعی کمر

تنگی کانال نخاعی کمر بر اساس محل و علت ایجاد آن به انواع مختلفی تقسیم می شود:

1. بر اساس محل:

• تنگی کانال نخاعی مرکزی: در این نوع، تنگی در قسمت مرکزی کانال نخاعی رخ می دهد و به طور مساوی بر اعصاب در هر دو طرف نخاع تاثیر می گذارد.
• تنگی کانال نخاعی جانبی: در این نوع، تنگی در یک طرف کانال نخاعی رخ می دهد و فقط بر اعصاب یک طرف نخاع تاثیر می گذارد.

2. بر اساس علت:

• تنگی کانال نخاعی اکتسابی: این نوع شایع ترین نوع تنگی کانال نخاعی است که به دلیل افزایش سن و ساییدگی و پارگی ستون فقرات ایجاد می شود.
• تنگی کانال نخاعی مادرزادی: این نوع تنگی کانال نخاعی از بدو تولد وجود دارد.
• تنگی کانال نخاعی ناشی از ضربه: این نوع تنگی کانال نخاعی به دلیل آسیب یا ضربه به ستون فقرات ایجاد می شود.
• تنگی کانال نخاعی ناشی از تومور: تومورهای ستون فقرات می توانند فضای کانال نخاعی را اشغال کرده و باعث تنگی آن شوند.

علاوه بر این، تنگی کانال نخاعی کمر می تواند به دو دسته خفیف و شدید تقسیم بندی شود:

• تنگی کانال نخاعی خفیف: ممکن است بدون علامت باشد یا فقط علائم خفیفی مانند درد کمر یا پا ایجاد کند.
• تنگی کانال نخاعی شدید: می تواند باعث علائم شدیدتر مانند بی حسی، گزگز، ضعف یا فلج در پاها شود.

سوالات متداول درباره تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی چیست؟

تنگی کانال نخاعی یک بیماری است که در آن کانال نخاعی باریک می شود و بر روی نخاع و اعصاب فشار وارد می کند. این بیماری می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در قسمت پایین کمر و گردن اتفاق می افتد.

علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟

علائم تنگی کانال نخاعی به محل و شدت تنگی بستگی دارد. علائم شایع عبارتند از:

• درد: درد در کمر، باسن، ران یا پاها
• بی حسی یا گزگز: بی حسی یا گزگز در کمر، باسن، ران یا پاها
• ضعف عضلانی: ضعف در عضلات پاها
• مشکلات تعادل: مشکل داشتن در حفظ تعادل یا نحوه راه رفتن

چه چیزی باعث تنگی کانال نخاعی می شود؟

علل شایع تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

• آرتروز: آرتروز نیز یکی از دلایلی است که باعث باریک شدن کانال نخاعی می شود.
• دیسک کمر: دیسک کمر می تواند بر روی اعصاب نخاعی فشار وارد کند.
• اسپوندیلوزیس: اسپوندیلوزیس یک بیماری دژنراتیو است که می تواند باعث باریک شدن کانال نخاعی شود.
• تومور: تومور می تواند در کانال نخاعی یا در نزدیکی آن رشد کند.

تنگی کانال نخاعی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما برای تشخیص تنگی کانال نخاعی از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها ممکن است آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن را برای تأیید تشخیص و تعیین شدت تنگی تجویز کنند.

تنگی کانال نخاعی چگونه درمان می شود؟

درمان تنگی کانال نخاعی به شدت علائم و علت آن بستگی دارد. درمان های ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروها: داروهای ضد درد و ضدالتهابی می توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات کمر و افزایش انعطاف پذیری شما کمک کند.
• تزریق: تزریق استروئید یا داروهای ضدالتهابی می تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
• جراحی: در موارد شدید، ممکن است برای رفع تنگی کانال نخاعی نیاز به جراحی باشد.

چطور می توان از تنگی کانال نخاعی پیشگیری کرد؟

هیچ راه قطعی برای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی وجود ندارد، اما می توانید با انجام اقداماتی مانند حفظ وزن سالم، انجام فعالیت های ورزشی منظم و مناسب بودن وضعیت بدنی ، از ابتلا به این بیماری پیشگیری نمایید.

اگر شما نیز هر گونه علائم تنگی کانال نخاعی را حس می کنید جهت تشخیص و درمان می توانید با پزشکان ما در مرکز تخصصصی ویستان در غرب تهران در تماس باشید.